Huizenhoog

Voor aflevering 88 ben ik samen met de tipgever van deze muur, Frans Koopman,  naar Egmond-Binnen getogen. Ergens aan de weg tussen het huis van Henny Huisman en Egmond vind je aan je linkerhand een smal weggetje. Deze weg lijd je naar het gebied net voor de duinen van de zee bij Egmond. Hier staat het domein van Afie. Een soort van “vrijstaatje” waar je niet alle daagse dingen aantreft. In haar museum “het Nobelhuis” vind je vele vormen van kunst; schilderijen, beelden van kaarsenwas en kleurige houten reliëfs. Een bonte aaneenschakeling van kunst waar vooral de liefde uitspreekt aan haar veel te vroeg overleden man Theo. Afie zelf is ook een kleurrijke verschijning, veelal in het rood gekleed, weet ze een ieder met haar “skitterende” tongval aan zich te binden. Maar het kleurrijkst van alles zijn eigenlijk wel alle muren opgetrokken in haar omgeving. Allerlei soorten steen zijn werkelijk schaamteloos voorzien van een dikke laag verf in vele kleuren. De regelmatige lezer van deze rubriek weet dat ik daar eigenlijk “een broertje dood aan heb”. “Skilderen” van stenen, dat doe je toch niet. Normaal vind ik dat vreselijk maar van Afie kan ik het hebben. Op Afie kan je niet boos worden en ik denk ook wel dat ze dat van zichzelf weet. Zo weet zij op een goede manier een hele schare klusjes mannen om zich heen te krijgen om alles netjes te houden. Want het terrein is zo groot dat er nogal wat onderhoud is te plegen. Alles is echter in goede staat. Ach hier en daar mag een steentje weer eens van een nieuw verfje worden voorzien maar het leek mij verstandiger om haar daar niet op te wijzen want voor je het weet sta je met een kwast in je hand de boel bij te werken en dat terwijl je eigenlijk helemaal geen tijd hebt. Dat alles de moeite waard is om te zien blijkt wel uit het bezoek van Rick Felderhof met zijn “stoel” aan Afie. Maar ook Jan Kuitenbrouwer (de auteur van het boekje Turbo-taal) bestede 5 afleveringen van zijn column in een landelijk dagblad aan Afie.
Rick en Jan ging het natuurlijk vooral om Afie, bij ons gaat het vooral om de muur opgetrokken om haar huis. Deze muur, gebouwd door Theo, is opgetrokken uit stenen welke gejut zijn op het strand van Egmond. Deze stenen komen zo goed als zeker van het oude centrum van Egmond met o.a. de St Agneskerk. Dit centrum stond vroeger meer naar het westen en is door afkalving rond 1742 volledig in zee verdwenen. De zee, wind en het zand hebben hun werk gedaan en alle klompen steen losgeweekt en de overgebleven stenen netjes rond geschuurd. De zee neemt, maar geeft gelukkig dus ook weer terug. Theo heeft al deze stenen beetje bij beetje gejut en uiteindelijk om zijn geschilderde huis verwerkt. In een steenfabriek hebben we alles in de hand qua maatvoering, de zee gaat iets grilleger te werk. Geen steen is gelijk aan elkaar. Omdat ze gevormd zijn door de zee noemen we het dan maar zeebak en een naam voor het formaat is er al helemaal niet. Uit respect voor de metselaar, hij heeft zelf de muur niet af kunnen maken rechts naast het raam zou nog ongeveer 1 m2 gevuld dienen te worden, lijkt het me een mooi gebaar om het vanaf nu Theoformaat te noemen. Afie is nog wel aangeboden om het “af “ te maken, nee dat hoefde niet, er is een plaquette met tekst gemaakt en het is goed zo. Bent u inmiddels een “nieuwsgierig Afie” geworden waar al dit moois te vinden is. Stuur me een mailtje of ga gewoon op de gok naar Egmond Iedere “Derper” zal u haarfijn de weg naar Afie kunnen uitleggen.
 
Foto: René Lust
Cijfer uitstaling: 9-
rene.lust@bouwcenter.nl
www.muren.info